سیاه‌کاری

آتن - شب - خارجی

در بطن نمایش های مبتذل من ، تراژدی بزرگی حکم روایی می کند که در پرده ی آخر ، ایمانِ قاطعانه را مصلوب سرشت خویش خواهد کرد .

بی شک آن چیزی که در میانه ها خواهد شکست ، مهمتر از بغض تماشاچی ؛

و مرگ آنی که در ختامه جان خواهد سپرد ، باور پذیرتر از دفن اسطوره های آتنی در معبدِ خدایان ، خواهد بود .

زمین امّا با حوصله بود.
کاری نداشت به کارشان.
لبخند مادرانه اش هیچ کمرنگ نشد.
در آخر ، همشان را تنگ در آغوش گرفت.
رها کرد فرزندانش را از دام رویاهاشان.


رستاخیز - پرده اوّل